Eindelijk ben ik er weer.
Het is hier druk geweest en heb echt geen tijd gehad.
Mika is ondertussen genezen, tzou maar erg zijn hé.
Bo heeft het ook zitten gehad en de rest is gespaard gebleven.
Ondertussen is er de jaarlijkse jaarmarkt geweest in Vilvoorde die denk ik al voor de 157 st plaatshad en het weer was schitterend , dat was al lang geleden dat de koeien, paarden het kleinvee en vooral de mensen niet uitgeregend werden.
We hadden 2 kinderen mee Rany en Maja van vrienden van ons en de afspraak was dat we eerst de jaarmarkt rondgingen , daarna naar de kermis en tenslotte om 1500 naar het visserstraatje waar al een jaar of 10 muziek is, de mannen van de laatste show band en altijd een paar verassingen
dat is redelijk vlot gegaan en om 1800 is Jan met de kinderen naar huis gegaan zodat ik kon feesten tot stukken in de nacht .
Het bleef warm buiten en om 1900 uur was er ook een concert tvv de blindegeleidehonden waar ik Sergio in actie heb gezien , da was seriueze ambiance .
Enfin , ik was wreed laat in mijn kot , en het geluk was deze keer dat we de dag erna niet moesten gaan werken. Want dat was de 1st mei.
En op 2 mei ben ik op mijn nieuw werk begonnen, wat ook een verademing is , we zitten er maar met 4 en er mag gelachen worden. Weliswaar tijdens het werk , maar lachen is lachen voila
Moeke vertrekt morgen naar Lanzarote samen met Nonkel Roland en tante Suzy , dus moet Bo eindelijk de deur proberen open te krijgen op woensdag , want zij is thuis om 1230 en ik pas om 1330 .
En in de middelbare school is geen opvang, ze zullen er van uit gaan dat die kinderen groot genoeg zijn om hun voordeur open te doen , maar vermits het een oude deur is van aluminium en met die huizen die ze naast ons gebouwd hebben is er vanalles scheef getrokken dus....
kzit zonder sudoku boekske want anders had ik weer niet geblogd , nonkels moet ge hebben , wat gaat hij mij nog allemaal leren .
Ah ja de wandelende takken leven nog en Mika heeft ze eens mee naar school genomen, waar iedereen (ook de juffen) vol verwondering stond te kijken.
Bo moest op school in de les Frans zeggen hoeveel en welke huisdieren ze had. Poezen, een cavia en vissen , dat ging nog maar wandelende takken , Tante Lieve is dan maar gaan surfen en het zijn dus geworden ..... des branches ambulantes
Want de juf Frans wist het ook niet
het probleem is dat ik als ik iets niet weet of niet kan , ik wil weten hoe het moet of wat het is
Allee kzijn er mee weg
Mieke
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Oef, eindelijk verrezen?
De boeken zijn uitepetuit, ze zijn spannend, maar iets te weinig realistisch naar mijn smaak. Heerlijke luchtige lectuur die echt noopt tot verder lezen, maar er blijft iets onvoldaans hangen. 'T Zal wel aan mij liggen zeker...
Blij dat iedereen weer gezond is !
Veel lieve groentjes
nonkel Toon
Post a Comment